Umamin ka na nga Dennis T!

MALAKI ang kinalaman ni DennisT. Tinio sa sulating ito—lalo pa’t bubusinahan ng eskandalo. Tiyak na puputaktihin. Kukuyugin sa basa.

Babasahin talaga ng mga malalansi’t malilinlang. Si Dennis T. Tinio. O kahit pa si Dennis F. Fetalino, ang matalik na kasabwat namin sa pagtungga na talagang pakay namin? Baka ang titik na kasunod ng pangalang Dennis ay tungga, tinggil o tarugo. O thrilling taunting—para double T. Bahala na kayo batay sa inyong pihikang panlasa at taglay na libog na pilit huhulagpos, ipagbawal man ang kalayaan sa pamamahayag kahit pa pangalawang pinakamapanganib na lupalop sa mundo ang Pilipinas para sa karaniwang peryodista.

Wala na kaming balak humingi ng paumanhin. Talagang parang samputol na bulate o sampirasong hita pinilas mula palaka ang itinuhog sa taga’t ipinain para maipukol sa tubig ng anumang sapa’t dumugin ng mabibingwit na isda—isda venereal, oops, venerable sort of reader who plugs what’s between the ears with life-and-death matters of tripe and trivia.

At kawan-kawan ang ganoong isda—isdagukan man sa tuktok ang mga ‘yan, talagang hindi matatauhan. Kaya kailangang linlangin. Lansihin. Ipadamba sa mga tiyanakis na manyakis at tikbalang.

Mabuti na ang ganitong pamimingwit kaysa naman kuryentehin para mangisay sa hirap. O buhusan ng lason ang nilalanguyan nila para lumutang. O paputukan ng dinamita—para magkaluray-luray at madaling magamit na sangkap sa bagoong na isda.

Nananaghili na kasi kami sa mga pinakasikat, pinakasusubaybayang nagsusulat ng pitak sa buong Pilipinas, pati na sa overseas Filipino community—talagang matindi ang global following. They rule… rulers they… straight edge nga pala ang isa pang tawag sa ruler at hindi yata puwede ang crooked ruler, hindi tuwid o sali-saliwang panukat ng haba’t layo na karaniwang gamit sa ruler. We’ll have no measure of where we’re going and what distance we’ve covered.

Dapat na ngang baklasin mula sa mga pahinang panlibangan ang kanilang pitak, at ipagkudkuran—that’s the sexy action done when scraping meat off a mature coconut—ang hilatsa ng pagmumukha’t pagsusulat sa opinion-editorial page, hey, this is what the whole country has come to. Maybe it’s not getting properly laid or licked or plumbed at the G spot but come, come, come this way it did.

Hindi pa ginagawa ang ganoong mapangahas na hakbang. Pero napapanahon na ang ganito. Aminin na natin ang tinutungo ng umiiral na kalarakan. Let the blonde lead the non-blondes!

Tuwing maaanyayahan ang umaararo sa pitak na ito para magpanayam sa mga sumisibol na manunulat, tiyak na ibubulatlat sa kanila ang ganitong makawarat-panties na kalagayan ng panulatan at pag-uulat sa bansa.

Saka ipagdidiinan na para bang bumabarukbok at sumapit sa yugto na pinuputukan na ng kinikimkim sa kalooban: Kailangan nang umangkop sa hilig ng mas malaking bilang ng mambabasa—na hindi maglalawa ni manlalagkit ang hinaharap kung hindi ikakalikot ang sulatin sa mga nakalublob o iniluklok sa pelikula’t panoorin sa TV.

Kailangang ibigay ang hilig ng balana.

Kahit pa si Dr. Jose Rizal ang sumulpot sa panahon ngayon, kailangan ng mas matinding kalibugan at alimbukay-alimuom ng showbiz. Ipaloob sa Noli Me Tangnaire at El Filibustiriktitimo. Para pansinin kahit konti lang. Huwag umasa na may mapupukaw ang kamalayan. O babangon sa himlayan. Huwag asahan ang pagkulo ng himagsikan.

Kawawa lang si Rizal—ilalampaso lang siya nina Dr. Vicky Belo at Pie Calayan. Pero meron pa ba siyang pakinabang sa ngayon?

Aminin Dennis T. Tinio!